Pod słońcem Podlasia, między Narwią a Bugiem, trudzili się, kochali, poszukiwali własnej drogi, widzieli cierpienie i śmierć.
W centrum tej opowieści znajdują się Misza i Miłka, ich piękna, wyjątkowa więź, wspólne życie i niełatwe wybory. Wspomnienia bohaterów sprawiają jednak, że podróżujemy w czasie, do okresu przedwojennego i tragicznych lat wojennych, oraz w przestrzeni - spod Białegostoku do Warszawy i Sarajewa, a nawet za Ural.
Dzięki szkatułkom pamięci powracają postacie i historie z przeszłości: ojciec Miszy, zapomniani uchodźcy - bieżeńcy, ekscentryczny nauczyciel Franciszek, namiętna Marianna nazywana kochanicą diabła czy Nadzieja, która widziała to, co schowane w środku - i w ludziach, i w zwierzętach, i pod ziemią.
Ale w tej opowieści bohaterami są nie tylko ludzie, lecz także ptaki, rzeki, drzewa, kwiaty, zioła.
Uniwersalna, zmysłowa powieść, uwodząca rytmem zdań i akapitów.
